De schaamte doorbroken | Interview met regisseur Daria Bukvić
Daria Bukvić is regisseur en artistiek leider van Theater Oostpool. Dit seizoen komt ze met The Almighty Sometimes; een indrukwekkende voorstelling over Anna. Een pubermeisje dat kampt met haar mentale gezondheid. En tegelijkertijd ook gewoon puber is, die volwassen wordt. Met alles, ook grappige momenten en liefde, die daarbij horen.
Waarom wilde je een voorstelling maken van The Almighty Sometimes?
"Toen ik het stuk voor het eerst las, was ik echt omvergeblazen door de kracht ervan. Er zijn niet zo heel veel toneelstukken die mentale gezondheid zo expliciet behandelen. The Almighty Sometimes gaat over hoe moeilijk het is om te houden van iemand met psychische problemen. Enerzijds wil je voor iemand zorgen, anderzijds moet je iemand ook genoeg ruimte geven om z'n eigen keuzes te maken. Ik denk dat veel mensen zich daarin zullen herkennen. Tegelijkertijd is dit ook gewoon een stuk over een puber die volwassen wordt, met ook alle grappige momenten die daarbij horen. Alleen is het bij Anna veel complexer dan
bij de gemiddelde jongere."
"Toen ik het stuk voor het eerst las, was ik echt omvergeblazen door de kracht ervan. Er zijn niet zo heel veel toneelstukken die mentale gezondheid zo expliciet behandelen. The Almighty Sometimes gaat over hoe moeilijk het is om te houden van iemand met psychische problemen. Enerzijds wil je voor iemand zorgen, anderzijds moet je iemand ook genoeg ruimte geven om z'n eigen keuzes te maken. Ik denk dat veel mensen zich daarin zullen herkennen. Tegelijkertijd is dit ook gewoon een stuk over een puber die volwassen wordt, met ook alle grappige momenten die daarbij horen. Alleen is het bij Anna veel complexer dan
bij de gemiddelde jongere."
Dus het gaat over de mensen rondom Anna?
"Je kunt niet van een moeder verwachten dat ze haar kind dat uit het raam is gesprongen het zelf maar laat uitzoeken. Als moeder of als psychiater kun je het soms gewoon niet goed genoeg doen. Dat is het drama van dit stuk: de complexiteit van autonomie. Anna vraagt zich af of ze niet te vroeg een diagnose kreeg, en eigenlijk niet gewoon een wonderkind was. Haar moeder wil vooral dat haar kind niet uit het raam springt. Dus ja: waar te beginnen in zo'n situatie. Er is geen easy fix voor heel veel situaties in het leven. Dit verhaal laat dat heel mooi zien."
Waarom is het belangrijk dat dit verhaal wordt verteld?
"Als je ziet dat de helft van de Nederlandse tienermeisjes te maken heeft met psychische uitdagingen, dan gaat er iets flink mis. Wat ik met dit stuk in ieder geval hoop te bereiken is dat we het thema mentale gezondheid bespreekbaarder maken. Theater is daar een fantastische plek voor. Daarnaast is kunst over mentale problematiek altijd gedomineerd geweest door het beeld van de gekke, maar geniale man. In dit toneelstuk zitten drie volwaardige en rijke vrouwelijke personages. Dat heb ik nog niet vaak gezien in een stuk. En dat is dus wat je krijgt als een jonge vrouw zo steengoed toneel kan schrijven. Ik wil de jonge meiden in de zaal laten zien dat de donkere kant ook bij hen kan en mag bestaan."
"Als je ziet dat de helft van de Nederlandse tienermeisjes te maken heeft met psychische uitdagingen, dan gaat er iets flink mis. Wat ik met dit stuk in ieder geval hoop te bereiken is dat we het thema mentale gezondheid bespreekbaarder maken. Theater is daar een fantastische plek voor. Daarnaast is kunst over mentale problematiek altijd gedomineerd geweest door het beeld van de gekke, maar geniale man. In dit toneelstuk zitten drie volwaardige en rijke vrouwelijke personages. Dat heb ik nog niet vaak gezien in een stuk. En dat is dus wat je krijgt als een jonge vrouw zo steengoed toneel kan schrijven. Ik wil de jonge meiden in de zaal laten zien dat de donkere kant ook bij hen kan en mag bestaan."
