Redouan: "In 2019 hadden wij allebei een prijs gewonnen. Dat vormde toen de aanleiding om samen een voorstelling te gaan maken. We merkten direct dat we een klik hadden, en we hadden meteen super veel ideeën. Omdat dit tijdens covid was werd het een video-project. Die video was later de basis voor onze eerste voorstelling."

Dominique: "Inmiddels zijn er al meerdere varianten ontstaan waarin we deze voorstelling hebben ontwikkeld met verschillende dansers en muzikanten. Tijdens het maken van de eerste versie van de voorstelling raakte Redouan geblesseerd. Hij heeft toen als choreograaf een nieuwe rol gevonden in het project, en heeft de andere dansers in het stuk begeleid. En dat is ook waar A New Dawn pt. 2 over gaat,de tweede versie van de voorstelling van het stuk die we nu gaan spelen. Iedere dag word je geconfronteerd met onverwachte dingen die er kunnen gebeuren. Het is dan vooral de vraag hoe je daarmee omgaat. Op het moment dat Redouan een blessure krijgt, kun je bij de pakken neer gaan zitten, maar hij heeft toen heel snel een nieuwe rol gevonden in het project."

 

Redouan: "Deze voorstelling is een vervolg op onze eerste voorstelling samen. Die eerste voorstelling was heel groot, met ook een grote cast. Nu gaan we weer terug naar de kern in een intiemere en persoonlijke setting. We werken opnieuw samen met Peter Leung als onze regisseur, hij werkte eerder ook bij Het Nationale Ballet. Wij hebben allebei met veel tegenslagen te maken gehad, maar we willen uitdagen. Het lag niet voor de hand dat ik professioneel danser zou worden, maar uiteindelijk zijn er in je persoonlijke leven en in de wereld om je heen altijd momenten waarop je je ergens doorheen zult moeten slaan."

 

Dominique: "Afgelopen jaar ben ik erg ziek geworden. Zo ziek dat het er soms op leek dat ik het niet zou gaan halen. Dan staat alles ineens even helemaal stil. We leven in een maatschappij die snel gaat en waarin mensen maar blijven doorgaan zonder soms even naar elkaar, of zichzelf te kijken. Maar dan zijn er soms dus ineens momenten waarop er keihard op de rem wordt getrapt. Zoiets kun je in een creatief proces ook meemaken. Dat je vast
komt te zitten. Ik kan me bijvoorbeeld herinneren dat Redouan me vroeg: "waarom schrijf je niet zelf je muziek?". En eerst zei ik: "Maar ik ben geen componist". Toch ben ik het wel gaan
doen. Zo komt het dat ik een groot deel van de muziek in deze voorstelling schreef. Er wordt in je leven de hele tijd van alles naar je toe geslingerd, maar uiteindelijk zeggen wij: laat ons
maar dansen en muziek maken. Soms is ook goed om even te doen waar je zin in hebt, en eigenzinnig te zijn."

 

Redouan: "We staan daar gewoon als twee mensen op het podium. De lijnen tussen dans en muziek gaan helemaal vervagen. Dominique staat niet stil als hij muziek maakt, hij beweegt met zijn instrumenten ook om mij heen. We hebben ook nauw
samengewerkt met videokunstenaar Noralie. Zij heeft speciaal voor de show hele toffe visuals gemaakt. Het is geen typische dansvoorstelling en ook geen typische muziekvoorstelling. We zijn op zoek gegaan naar waar onze disciplines elkaar raken. "