Africa Simply the Best
De winnaars van de Pan-Afrikaanse solo choreografie competitie
Africa Simply the Best is een pan-Afrikaanse solo choreografiewedstrijd die sinds 2015 wordt gehouden in het Internationaal Laboratorium voor Creatie en Onderzoek in de Podiumkunsten. Het werd geïnitieerd door de Belgo-Burkinese danser, choreograaf en oprichter van ANKATA Serge Aimé Coulibaly, en behoort na vijf edities tot de belangrijkste culturele evenementen van Afrika. Het heeft als doel jonge Afrikaanse artiesten samen te brengen en hun creativiteit, innovatie en originaliteit te vieren door de beste solochoreografieën te bekronen. Sinds 2019 vindt de wedstrijd tweejaarlijks plaats.
De vijfde editie van Africa Simply The Best vond plaats in december 2023 in Ankata, de residentieplaats van Serge Aimé Coulibali in Bobo-Dioulasso (Burkina Faso). Het evenement, dat de getalenteerde finalisten uit elf landen samenbracht, belichtte de diversiteit en excellentie van artistieke expressie in hedendaagse Afrikaanse dans. De voorselectie stond open voor jonge choreografen van het hele continent, wat leidde tot 117 inzendingen uit 19 Afrikaanse landen. Daarmee werd de groeiende reikwijdte en impact van de competitie aangetoond.De jury koos de drie beste solo’s uit 14 vooraf geselecteerde danssolo’s.
De drie laureaten zijn uitgenodigd voor een intensief coaching traject. En vanaf mei 2025 gaan de drie beste danssolo's onder de naam Africa Simply The Best op tournee in Europa.
De winnende choreografen
Koffi-Kégou Afiadegnigban - La quatrième (Togo)
Koffi-Kégou Afiadegnigban is een Togolese danser en choreograaf. In 2009 sloot hij zich aan bij de groep AMENOUVEVE, waar hij zijn competenties in traditionele dans ontwikkelde. Hij zette zijn opleiding voort in Ouagadougou door zich in 2018 in te schrijven voor de "YELEN DON #3", een driejarig trainingsprogramma voor hedendaagse dans. Tijdens zijn studie werkte hij samen met gerenommeerde choreografen en verrijkte zo zijn artistieke ervaring.
In La quatrième buigt Afiadegnigban zich over het thema polygamie. De artiest, die zelf uit een polygaam gezin van vijf vrouwen en drieëntwintig kinderen komt, deelt zijn intieme ervaring in dit ontroerende solowerk. Hij haalt de herinneringen op aan zijn jeugd, gekenmerkt werd door jaloezie, rivaliteit en haat die binnen zijn familie heersten. Door artistieke expressie probeert hij zijn demonen uit te drijven. en een stem te geven aan alle getroffen kinderen.
Deze persoonlijke, introspectieve voorstelling werpt een inzichtelijke blik op de verreikende gevolgen van polygamie op individuen.
Aziz Zoundi - Chute Perpétuelle (Burkina Faso)
In Chute Perpétuelle onderzoekt Abdoul Aziz Zoundi zijn eigen persoonlijk verhaal. De show is ontstaan naar aanleiding van zware beproevingen, waaronder het hartverscheurende verlies van zijn tante Aminata aan kanker. In dit introspectieve stuk verkent Aziz de kwellingen en uitdagingen van zijn reis, van zijn strijd om van dans zijn beroep te maken tot de dagelijkse confrontatie met zijn diepste emoties. Geconfronteerd met obstakels en kritiek, putte hij uit de kracht in zichzelf om authentiek te blijven en door te zetten ondanks de vooroordelen van de Burkinabese samenleving over kunstenaars. Geïnspireerd door de onschatbare steun van zijn tante, is de show een manier voor hem geworden om zijn wonden te helen. Door zijn innerlijke strijd te onthullen, vond de kunstenaar een manier om overeind te blijven en hoop te herontdekken.
Kadidja TIEMANTA - BANBALI 100fin (Mali)
Geïnspireerd door de moeder van de artieste, die aan de ziekte van Parkinson lijdt, onderzoekt deze voorstelling de thema's veerkracht en machteloosheid tegenover ziekte.
Tiemanta drukt haar angst, vastberadenheid en persoonlijke transformatie uit door middel van een fysieke dialoog en een emotionele choreografie. De voorstelling neemt ons mee op een reis door de verschillende stadia van deze strijd, van de zoektocht naar hoop tot kwelling, van verwarring tot veerkracht. Met bewegingen die geïnspireerd zijn op de gebaren van mensen met de ziekte van Parkinson, onderzoekt de artieste existentiële vragen en probeert haar ziel te helen. Het decor en de choreografie creëren een wereld op zoek naar genezing en bieden een sprankje hoop te midden van pijn.
Tiemanta drukt haar angst, vastberadenheid en persoonlijke transformatie uit door middel van een fysieke dialoog en een emotionele choreografie. De voorstelling neemt ons mee op een reis door de verschillende stadia van deze strijd, van de zoektocht naar hoop tot kwelling, van verwarring tot veerkracht. Met bewegingen die geïnspireerd zijn op de gebaren van mensen met de ziekte van Parkinson, onderzoekt de artieste existentiële vragen en probeert haar ziel te helen. Het decor en de choreografie creëren een wereld op zoek naar genezing en bieden een sprankje hoop te midden van pijn.