André Manuel

In Het Goddelijke Lichaam laat André Manuel zien hoe rauw en tegelijk kwetsbaar de mens kan zijn. Deze cabaretvoorstelling is het tweede deel van een drieluik over de mens en alles wat daarbij komt kijken. Het gaat over vlees in alle vormen: van hamlap tot borstvergroting, van oorlog tot ijdelheid. Niets blijft onbesproken.

Manuel speelt met taal en verwachting. Hij stelt vragen die je niet snel vergeet. Mag je iemand die voor jou werkt ook vragen op jouw gezondheid te letten? Hoe gaan we om met offers en waarom vinden we het vaak zo moeilijk om zelf iets op te geven? Hij verbindt grote thema’s als oorlog en ongelijkheid met dagelijkse dingen als eten, uiterlijk en sport.

De voorstelling is rauw, confronterend en vol zwarte humor. Maar er is ook ruimte voor verwondering en muziek. Zo komt de Vegetarische Slager op rolschaatsen langs en is er een gesprek met een fistel. Ja, echt. En natuurlijk zijn er de scherpe observaties waar André Manuel om bekendstaat. Zijn teksten zitten vol oneliners en onverwachte wendingen.

Met zichtbaar plezier daagt hij zijn publiek uit. Dat zorgt soms voor ongemak, maar ook voor een prikkelende theaterervaring. Hij speelt niet om te pleasen, maar om te raken. En dat doet hij, met scherpe grappen, elektrische gitaar en zijn kenmerkende Twentse tongval.

Parool over Het Goddelijke Lichaam

'Zijn gestrekte been vertoont amper signalen van slijtage.' [...] 'Voor slechte verstaanders lijkt Manuel misschien écht de bullebak die hij speelt. Toch zijn die snoeiharde grappen vooral een medicijn dat hij zichzelf voorschrijft om al het onrecht aan te kunnen.' [...] 'betoog met heerlijke oneliners'.

NRC over Het goddelijke lichaam

'In zijn negentiende cabaretvoorstelling staat de Twentse André Manuel met zichtbaar plezier op de teentjes van zijn publiek. Dat zorgt voor wat ongemak en wrijving, maar is ook spannend.' [...] 'Op snerpende elektrische gitaar zingt hij een prachtig lied in weerbarstig Twents. „Waar blijft John Lennon als je hem nodig hebt'