Als in 2016 een jonge Nederlandse vrouw met haar twee kinderen uit het kalifaat ontsnapt, raakt iedereen in de ban van dit nieuws. Laura H. is geen verhaal over een meisje dat verkeerde keuzes maakte, geen verhaal over een gewelddadige man, maar een verhaal over een grotere context. Over de tijd waarin we leven en waarin mensen onverminderd op zoek blijven naar liefde, aandacht en erkenning. De voorstelling Laura H. toont hoe dun de scheidslijn is tussen het maken van naïeve keuzes en het zijn van een nationaal terrorismerisico.
Naar de bestseller van Thomas Rueb
Laura H. is geselecteerd voor het Nederlands Theater Festival 2021 en zowel Jade Olieberg als Charlie Chan Dagelet ontvingen een nominatie voor een Theo d’Or: de prijs voor de meest indrukwekkende vrouwelijke dragende rol. Na groot succes is het dan ook tijd voor de reprise van Laura H., een verhaal dat naadloos past in de lijn die Toneelgroep Oostpool onderschrijft: het brengen van verhalen van nu over thema’s waar we het vandaag over moeten hebben. Hoe pijnlijk of onbegrijpelijk ze soms ook zijn. Het zijn verhalen die gehoord en gedeeld moeten worden.
Thomas Rueb
Als de jonge schrijver en journalist Thomas Rueb met het verhaal van Laura in aanraking komt, laat het hem niet meer los. Hij gaat op zoek naar het antwoord op wat haar bezielde om in 2015 met haar man en twee jonge kinderen naar het kalifaat af te reizen. Na haar vrijlating sprak Thomas meer dan 150 uur met Laura, haar vader en andere betrokkenen. Hij las politieverslagen, WhatsApp-conversaties en reisde naar Koerdistan en Irak om haar verhaal te reconstrueren. Het resultaat is een aangrijpend en soms ongelooflijk relaas. Van zijn bestseller Laura H. zijn meer dan 20.000 exemplaren verkocht.
Tekst: Thomas Rueb
Bewerking: Anoek Nuyens
Regie: Nina Spijkers
Spel: Selin Akkulak & Tim Olivier Somer
Dramaturgie: Madelon Kooijman
Regieassistent: Emilie Pos
Scenografie: Studio Dennis Vanderbroeck
Kostuumontwerp Daphne de Winkel
Kostuums: Femke van Neerven
Lichtontwerp: Jantje Geldof
Geluidsontwerp Timo Merkies
Met speciale dank aan: Lowie van Oers, Tofik Dibi en Edward van Tongeren